فشرده شدن عصب اولنار در کانال گویان، وضعیتی است که همراه با درد، بی‌حسی، ضعف و احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست (انگشت کوچک و انگشت حلقه) مشخص می‌شود. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که عصب اولنار، عصبی که از شانه تا انگشتان، در طول مسیر دست حرکت می‌کند، فشرده شود. این عصب در طول مسیر خود، به هنگام عبور از تونل گویان، در حالی که از مچ به داخل انگشتان می‌رود، بر اثر برخی عوامل تحت فشار قرار می‌گیرد. هنگامی که این عصب فشرده شود حس به انگشتان، به‌صورت کامل منتقل نمی‌شود، در این هنگام، سندروم کانال گویان رخ می‌دهد. با ما همراه شوید تا علل بروز سندروم کانال گویان و نحوه تشخیص این بیماری را بررسی کنیم.
علل فشردگی عصب اولنار در کانال گویان
بروز سندرم کانال گویان دلایل مختلفی دارد. در زیر، از شایع‌ترین تا نادرترین عواملی که موجب بروز این سندروم می‌شوند را بررسی کرده‌ایم. اولین قدم برای شروع درمان، تشخیص به‌موقع بیماری و یافتن علت بروز آن است.
استفاده بیش از حد
استفاده بیش از حد از مچ دست به دنبال گرفتن اشیا سنگین، چرخش و حرکات مکرر مچ دست و انگشتان، می‌تواند علائم دردناک این سندروم را ایجاد کند. انجام هر کاری که در درازمدت موجب منقبض شدن عصب داخل کانال گویان شود، زمینه‌ساز بروز این سندروم خواهد شد.
فشار مداوم
فشار بی‌وقفه بر روی کف دست می‌تواند علائم این سندروم را ایجاد کند. به همین علت است که این سندروم در دوچرخه‌سواران و وزنه برداران نسبتا شایع است؛ زیرا ناشی از فشاری‌ست که به مچ‌ها هنگام گرفتن دسته دوچرخه یا بلند کردن وزنه، وارد می‌شود.
تحریک عصب
فشار یا تحریک عصب اولنار نیز می‌تواند باعث ایجاد علائم سندرم کانال گویان شود. آسیب تروماتیک مچ دست، باعث تورم و فشار اضافی بر روی عصب اولنار در کانال می‌شود.
آرتروز
آرتروز در استخوان‌ها و مفاصل مچ دست در نهایت ممکن است عصب اولنار را تحریک کرده و تحت فشار قرار دهد.
آسیب به شریان
در موارد نادر، شریان اولنار که درست در کنار عصب حرکت می‌کند، ممکن است آسیب ببیند و لخته خون تشکیل دهد. علائم ایجاد شده توسط لخته، شبیه سندرم کانال گویان است. اعتقاد بر این است که کمبود خون‌رسانی به عصب اولنار باعث بروز علائم می‌شود.
شکستگی استخوان مچ دست
شکستگی استخوان‌ها در مچ دست و بد جوش خوردن آن‌ها، می‌تواند عصب داخل کانال گویان را تحت فشار قرار دهد.
سایر علل رایج سندروم کانال گویان عبارتند از:
- وجود کیست گانگلیون
- شکستگی‌های اطراف مچ دست
- تومورها
- فشار یا ضربه مکرر به دست و مچ دست
- شرکت در فعالیت‌های خاصی که موجب حرکت تکراری در مچ می‌شوند
- مشاغلی که نیازمند استفاده از ابزارآلات ارتعاشی مانند کارهای ساختمانی هستند
- آرتریت مفاصل
- ترومای حاد یا مکرر
- لخته شدن خون
- شکستگی استخوان هامات (یکی از استخوان‌های مچ دست)
- سینوویت (التهاب غشای سینوویال)
نحوه تشخیص سندروم کانال گویان
هنگامی که فرد با علائم فشرده‌سازی عصب اولنار در کانال گویان به کلینیک مراجعه کند، در ابتدا پزشک متخصص، سابقه پزشکی بیمار را بررسی کرده و سپس معاینه فیزیکی کاملی از شانه، آرنج، مچ دست و انگشتان انجام می‌دهد.
فشرده‌سازی می‌تواند در چندین ناحیه در امتداد عصب اولنار اتفاق بیفتد، باید دقیقا محل گیر افتادن عصب پیدا شود.
پزشک ممکن است برای تشخیص قطعی، آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI، اشعه ایکس، سی تی اسکن و الکترومیوگرافی را تجویز کند.
هریک از روش‌های بالا جهت تشخیص دقیق یا رد سایر تشخیص‌های احتمالی به کار می‌روند که به شرح زیر است:
- رادیوگرافی جهت بررسی ضربه به مچ دست است.
- سی تی اسکن ممکن است برای تشخیص شکستگی لازم باشد.
- اسکن MRI برای رد وجود هر گونه ضایعه اشغال کننده فضا مانند کیست گانگلیون مفید است.
- سونوگرافی داپلر برای ارزیابی جریان خون در شریان اولنار استفاده می‌شود.
- گرفتن نوار عصب و عضله نیز برای تأیید تشخیص نهایی توصیه می‌شود.
در آزمایش‌های تخصصی‌تر، مشخص می‌شود که سیگنال‌های عصبی با چه سرعتی در یک عصب حرکت می‌کنند و تحت فشار بودن یا نبودن عصب را مشخص می‌کند.
هنگامی که معاینه تشخیصی کامل شد، پزشک گزینه‌های درمانی را، که، به سرعت بهبودی کمک می‌کنند بررسی کرده و بهترین را جهت کمک به بیمار برمی‌گزیند.
نتیجه‌گیری
سندروم کانال گویان ناشی از تحت فشار قرار داشتن عصب اولنار، داخل کانال گویان است. اگر علائم مرتبط با سندروم کانال گویان را تجربه می‌کنید، حتما به متخصص ارتوپدی مراجعه نموده تا با بررسی علل و تشخیص این بیماری، بتواند دردها را تا حد بسیاری کنترل کرده و برای درمان اقدام کند.
